معنی فلک جناب - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(فَ لَ پَ)

پادشاهی بزرگ مرتبه که آستان او پناهگاه فلک است. (فرهنگ فارسی معین) : حضرت رفیع و درگاه فلک پناه... (لباب الالباب)

(سُ گُ)

ستاره شناس. آنکه علم فلک داند:
فلک شناس نداند براستیت شناخت
ملک ستای نداند بواجبیت ستود.
مسعودسعد

(فَ لَ جُمْ بِ)

آنکه کارها ورفتارش چون فلک باشد در اهمیت و بزرگی:
کیست اندر همه عالم چو تو دیگر ملکی
مملکت بخش و فلک جنبش و خورشیدمثال.
فرخی

(فَ لَ)

بلندپایه. والامقام. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به فلک پایه و فلک مرتبت و فلک قدر شود

سپهر پناه سپهر جایگاه پادشاهی بزرگ مرتبه که آستان او پناهگاه فلک است: حضرت رفیع و در گاه فلک پناه

والا گاه بلند پایه والامقام

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما